آرزوها و امید

بر  سر  قله  نمادین  شرح  دل  انگاشتم

                           پای کوه ،فرهاد گون ،آئین عشق انباشتم

بر زمین  خشک  لم یزرع نهال  عاشقی

                          با  هزاران  تخم مهر ، بر آسمانش کاشتم

بر لب دریا فرو بردم  دو دستانم  به آب

                         آب دریا خشک گشت آن در خیال پنداشتم

آدمی ،  با  آرزوها  و امیدها  زنده  است

                       کاشته   ام   را ،  در خیال  آبی ام  برداشتم

               شعر از :  قاسمعلی رحمانی                

                              کپی با ذکر منبع و نام شاعر مجاز می باشد

http://ghasemali-rahmani.rozblog.com/