آسمان می بارد, سنگ و غم بر جانم
سینه ام پر درد و شبهی گریانم
خانه ام در آتش ، روزگارم تاریک
آسمان با خنده ، شعله ور کرد دردم
به نماز ایستادم , اشتباهی خواندم
آخر از این غصه ,فکر و ذهن بیمارم
شعر از :قاسمعلی رحمانی
کپی با ذکر منبع و نام شاعر مجاز می باشد
نگاه به یار