گونه هایم زیر شبنم رنگ مروارید گرفت
بوسه گاهم شد گذر گاهت ، فلک ماتم گرفت
آرزویم ؛ آرزو دیدار توست
دیدنت رقص آورد، پیمان توست
شعرم از زیبائیت بر ابرها بنوشته ام
گفته ام آن کاتبان بنوشته اند
چون بگرید ابر ،
نامت ؛
رحمت ایزد ببارد بر سرم
در صفا ، خانه ام با نام توست
نقش دیوارش ، زیارتگاه توست
چشمهایم منتظر
اشک میبارم که این فریاد دل
خیزو در قلبم محبت بنشان
ذره ای الفت ، صداقت بفشان
شاید عاشق ذره ای آرام شود
مرکبش آرام مرکب شاد شود
با صداقت مهربانی انشا کند
با نگاهت ، قاسم شاعر شود
شعر از : قاسمعلی رحمانی
کپی با ذکر منبع و نام شاعر مجاز می باشد
http://ghasemali-rahmani.rozblog.com/